Son zamanlarda, dijital platformlar üzerinden yapılan para transferleri ve ödemelerle ilgili çokça karşılaştığım bir yanlış anlama ve karışıklık var. Pek çok kişi, bu platformlar aracılığıyla yapılan ödemeleri ticaret olarak değerlendiriyor ve bu ödemelere vergi uygulanması gerektiğini düşünüyor. Ancak burada bir hata yapılıyor. Bu yazımda, ticaret ve kişisel ödeme arasındaki farkı net bir şekilde ortaya koymayı amaçlıyorum. Ayrıca, kişisel ödemelerin neden vergiye tabi tutulmaması gerektiğini ve dijital platformların bu süreçte nasıl bir rol oynadığını ele alacağım.

Konular:

  1. Ticaret ve Kişisel Ödeme Arasındaki Fark
  2. Dijital Platformlar ve Kişisel Ödemeler
  3. Vergilendirme Hataları ve Yanlış Algılar
  4. Sonuç: Kişisel Ödemeler ve Vergi

1. Ticaret ve Kişisel Ödeme Arasındaki Fark

İlk olarak, ticaret ve kişisel ödeme arasındaki farkı netleştirmenin önemli olduğunu düşünüyorum. Ticaret, mal veya hizmet alım-satımını ifade eder ve bu işlemde kar amacı güdülür. Ticaret yapan kişi, karşılığında mal veya hizmet alır ve elde edilen gelir üzerinden vergi ödemekle yükümlüdür. Örnek olarak bir işletme sahibinin yaptığı satışlar üzerinden aldığı gelir, ticaret geliridir ve bu gelir vergilendirilir.

Gelir Vergisi Kanunu'nun 37. maddesi (GVK) gereği, ticari faaliyetlerden elde edilen gelirler ticari kazanç olarak kabul edilir ve gelir vergisine tabidir. Eğer bir kişi mal ve hizmet alıp satıyorsa, burada ticari kazanç oluşur ve vergi ödenmesi gerekir. Ancak burada dikkat edilmesi gereken nokta, kişisel ödemeler yapıldığında bu işlem ticari bir faaliyet değildir ve dolayısıyla ticari kazanç sayılmaz.

Diğer taraftan, kişisel ödeme, herhangi bir ticari faaliyet içermeyen, bireyler arasında yapılan nakit transferleridir. Yani bir kişi, başka birine sadece para gönderiyorsa, bu işlem bir ticaret değildir. Bu tür ödemeler, hediye gönderme ya da kişisel yardım gibi durumlardır ve ticaretle ilişkili değildir. Türk Borçlar Kanunu’nun 39. maddesi gereği, kişisel yardımlar ya da hediye gönderme gibi işlemler, ticaret kapsamında yer almaz ve herhangi bir vergiye tabi tutulmaz.

2. Dijital Platformlar ve Kişisel Ödemeler

Dijital platformlar, insanların daha hızlı ve güvenli bir şekilde para transferi yapmalarını sağlar. Ancak bu platformların çoğu, ticaret amacıyla değil, ödemelerin güvenli bir şekilde yapılabilmesi için araç olarak kullanılır. Örneğin, X platformu gibi bir platform, ticaretin yapılması değil, sadece ödemelerin aktarılması amacıyla kullanılır. Burada, kullanıcılar bir ticaret faaliyeti yürütmezler. Sadece, bir kişiden başka bir kişiye para transferi gerçekleşir.

Vergi Usul Kanunu'nun 15. maddesi, vergi mükellefiyeti kavramını açıklar ve ticari faaliyetlerin tanımını yapar. Burada yalnızca ticaret amacıyla yapılan işlemler vergilendirilebilir. Dijital platformlar üzerinden yapılan transferler, yalnızca bir ödeme işlemidir ve ticaret geliri değildir. Bu işlemlerde, platform yalnızca para transferini sağlar; ticari bir faaliyet gerçekleştirmez.

Bu tür platformlar, ödeme süreçlerini gizli ve güvenli bir şekilde gerçekleştirir. Kullanıcıların kişisel bilgileri platformda anonim kalır ve yalnızca kullanıcı adıyla işlem yapılır. Bu da, kişisel bilgilerinin güvenliği açısından tercih edilmelerini sağlar. Ancak önemli olan şudur: X platformu ticaret yapmaz; o sadece para transferini sağlar.

3. Vergilendirme Hataları ve Yanlış Algılar

Birçok kişi, dijital platformlar üzerinden yapılan para transferlerini ticaret olarak yanlış anlıyor. Örneğin, bir kişi X platformu aracılığıyla başka bir kişiye para gönderdiğinde, bu işlem ticaret olarak değerlendiriliyor. Ancak burada, ticaret yoktur. Sadece bir kişisel ödeme yapılmaktadır. Yani bu ödemeyi yapan kişi, ticaret faaliyetinde bulunmaz; sadece başka bir kişiye para gönderir. Bu nedenle, ticaret geliri olarak değerlendirilmesi ve vergiye tabi tutulması yanlıştır.

Gelir Vergisi Kanunu'na göre (GVK 38), gelir elde etmenin yalnızca ticari kazanç, serbest meslek kazancı, zirai kazanç gibi kategorilerde olması gerekmektedir. Kişisel ödemeler, bu kategorilerle bağdaşmaz ve vergiye tabi tutulmamalıdır. Dijital platformlar üzerinden yapılan transferler, sadece bir ödeme işlemidir ve ticari bir faaliyet değildir. Vergi Usul Kanunu'na (VUK) göre, ticaretin tanımını ve kapsamını belirlerken, ticaretin gelir sağlamayı hedefleyen bir faaliyet olduğunu vurgular.

Vergilendirme, ticaretin ve gelir elde etmenin doğasına dayalıdır. Ancak kişisel bir ödeme, ticaret faaliyetinden farklıdır ve bu nedenle vergiye tabi tutulamaz. Dijital platformlar üzerinden yapılan transferler, yalnızca bir ödeme işlemidir ve ticaret geliri değildir.

4. Sonuç: Kişisel Ödemeler ve Vergi

Sonuç olarak, dijital platformlar üzerinden yapılan para transferleri ve ödemeler ticaret değil, sadece bir kişisel ödeme işlemidir. Bu tür işlemlerin ticaret olarak değerlendirilmesi ve vergiye tabi tutulması kesinlikle yanlıştır ve kanunsuz bir tutumdur. Vergi Usul Kanunu'na ve Gelir Vergisi Kanunu'na (GVK) göre, yalnızca ticaret faaliyetlerinden elde edilen gelirler vergilendirilir. Kişisel bir ödeme, ticari kazanç sayılmaz, dolayısıyla vergiye tabi tutulmamalıdır.

Kişisel ödemeler, yalnızca bir kişiden başka bir kişiye para transferi olduğundan, ticaret geliri ile hiçbir ilgisi yoktur. Bu tür ödemelere vergi uygulanması hem hukuka aykırı hem de mantıksızdır. Gelir Vergisi Kanunu'nun 37. maddesi ve Vergi Usul Kanunu'nun 15. maddesi, yalnızca ticaret amaçlı kazançları vergiye tabi tutmayı öngörür. Kişisel ödemeler, bu tanıma girmez ve ticaret geliri olarak kabul edilmesi kesinlikle doğru değildir.

Dijital platformlar, yalnızca para transferini sağlayan araçlardır ve burada yapılan işlemler ticaret faaliyeti değildir. Dolayısıyla, bu işlemlere vergi uygulamak hukuki olarak mümkün değildir ve kanunlara aykırıdır.